Sejarah SSP

Sekolah Seri Puteri Cyberjaya dibina atas tapak seluas 20 ekar. Tapak asal merupakan bukit tinggi dan lereng bercerun yang sebahagiannya mengandungi pokok getah tua. Sekolah Bestari Elit ini terletak di Flagship Zone Cyberjaya di atas tanah tinggi yang menghadap sebahagian tasik buatan yang membentuk Tasik Putrajaya. Tapak bersegi tiga ini diapit oleh laluan ERL di sebelah barat, jalan B di selatan dan Tasik Putrajaya di bahagian timur. Selari dengan laluan ERL ialah Lebuhraya Putrajaya – Dengkil – KLIA. Sekolah Seri Puteri Cyberjaya dimulakan pembinaan pada 5 April 2001 dengan kos pembinaan sebanyak RM56,245,450.00. Kerja-kerja pembinaan telah disiapkan pada 26 Januari 2003.

Konsep pembangunan Sekolah Seri Puteri Cyberjaya menerap ciri-ciri yang boleh menjana pembelajaran sains dan teknologi berteraskan penggunaan ICT serta dapat menggalakkan murid-muridnya berinteraksi dan berinovasi. Kapasiti maksimum sekolah boleh menampung sehingga 1200 orang murid dan 250 orang staf akademik dan staf sokongan. Sekolah ini mengandungi tiga zon utama iaitu zon awam yang mengandungi Dewan Besar dan kemudahan rekreasi seperti Astaka, Balapan, Padang Hoki, Gelanggang Bola Jaring, Gelanggang Bola Keranjang, Gelanggang Tenis, Gelanggang Skuasy dan Artificial Rock Climbing. Zon Pembelajaran pula mengandungi Blok Bilik Darjah, Blok Makmal dan Blok Bengkel. Zon Persendirian pula mengandungi Kediaman Murid(Asrama), Kediaman Guru dan Kediaman Staf Sokongan serta Dewan Makan/Surau.

Sekolah Seri Puteri, Cyberjaya juga mempunyai sebuah Dewan Besar yang boleh memuatkan 1200 orang dan Dewan Kuliah yang boleh menampung 255 orang. Sekolah Seri Puteri, Cyberjaya merupakan Sekolah Berasrama Penuh Elit dan juga berstatus Sekolah Bestari. Murid-muridnya datang daripada seluruh pelusuk negara termasuk Sabah dan Sarawak.

Sekolah Seri Puteri yang ditubuhkan pada 6 Mei 1968 pada mulanya dikenali sebagai Sekolah Menengah Kebangsaan Perempuan Jalan Kolam Ayer, Kuala Lumpur. Sekolah yang dibina atas tapak seluas 19 ekar ini, yang sebelumnya menempatkan Sekolah Menengah Teknik, dibina khusus untuk memberi pendidikan peringkat menengah kepada pelajarpelajar perempuan daripada sekolah-sekolah aliran kebangsaan di seluruh negara.

Pada bulan Mei 1968, sekolah ini menerima kumpulan pelajarnya yang pertama seramai 144 orang dalam tiga buah kelas tingkatan empatnya. Pengetua pertamanya, Puan Khalidah Adibah Amin dibantu oleh sepuluh orang guru dan tiga orang kakitangan bukan akademik. Pada tahun 1969, sekolah ini mula mengambil guru-guru secara kontrak dari Indonesia bagi menampung kekurangan guru sains dan matematik tempatan. Pada tahun-tahun awal penubuhannya, kemudahan untuk pelajar adalah tidak mencukupi dan yang ada pun tidak sesuai untuk membantu pembelajaran atau bagi kediaman pelajar. Masalah-masalah ini bagaimanapun tidak menghalang usaha pelajarpelajar dan guru-gurunya untuk untuk memperbaiki prestasi sekolah ini.